piątek, 03 sierpień 2018 22:14

Zastosowanie prętów gwintowanych

Pręty są wyrobami hutniczymi, których całkowita długość jest znacznie większa od ich przekroju.

Powstają one poprzez przeciąganie, albo walcowanie surowca metalowego. Wyroby te cechuje duża sztywność, a ich deformację można wykonać tylko przy użyciu dużej siły i specjalistycznego sprzętu.

Pręty 

Tylko jednym spośród wielu rodzajów prętów, są pręty gwintowane, czyli zaopatrzone jak sama nazwa wskazuje w gwint. Różne pręty mogą mieć następujące przekroje : 

  • prostokątne,
  • kwadratowe,
  • sześciokątne - średnica okręgu wpisanego 8 do 62 mm,
  • okrągłe, o średnicy od 8 do 250 mm. 

Pręty gwintowane mogą być wykonane z przeróżnych materiałów, ale zdecydowanie najpopularniejszym jest stal. W naszych normach pręty stalowe określa się za pomocą parametrów takich jak : 

  • klasa stali,
  • gatunek stali,
  • wymiary, albo średnica przekroju.

Celem dużo łatwiejszego rozróżnienia klas stali, pręty wykonywane są jako całkowicie gładkie ( klasa A-0 i A-I ), albo żebrowane ( klasa A-II, A-III, jak również A-IIIN ). 

W wypadku prętów żebrowanych stosuje się średnicę uśredniając. Oznacza to, że jest ona wynikiem ilości zużytego materiału, a nie konkretnych rozmiarów pręta. A pręt, który ma małą średnicę nazywany jest po prostu drutem. 

Pręty można poddawać również dalszej obróbce poprzez skrawanie, albo można je wykorzystać do tworzenia konstrukcji, czyli jako jej elementy, np. żelbetu, zbrojeń, ram i kratownic. 

Gwinty 

Gwinty ( z języka niemieckiego Gewinde ) to nacięcia bardzo twardej powierzchni stożkowej, albo walcowej. Mogą być wewnętrzne ( GW), albo też zewnętrzne ( GZ). Ruch obrotowy w przypadku gwintu zewnętrznego powoduje ciągłe przesuwanie się tegoż elementu względem elementu wraz dopasowanym do niego gwintem wewnętrznym ( jest to wkręcanie ). Gwinty znormalizowane są przez ogólnie obowiązujące polskie normy. Powszechnie obowiązującą w nich, jest miarą metryczna, którą oznacza się krótkim symbolem ,, M ". Po tym symbolu umieszcza się średnicę gwintu, podaną w minimetrach, na przykład M20. Ponadto, gdy skok gwintu jest dość nietypowy, dodawane jest jeszcze oznaczenie w kodzie nazwy gwintu ( na przykład M20x2 - jest to gwint metryczny o średnicy 20 mm, a także skoku 2 mm ).